Panini-Wala

Note: This poem is written as one of those five entries I posted for AMACON official.

Prompt: Of Intuitions and Suspicious Superstitions

Panini-Wala

Isa, dalawa, tatlong minuto na lang yan ang sabi ko sa aking sarili

Ang hirap palang bantayan ang pagsapit ng hating gabi,

Mabigat na ang talukap ng aking mga mata

At ang tangi kong naririnig ay ang tunog mula sa orasan na nasa may sala.

Pinilit kong tumayo sa aking pagkakahiga

Dahan dahan at walang ingay sa kama ako'y bumaba,

Ito na ang tamang oras para makita ko siya

At masilip ko naman ang mukha ng lalaking sa aki'y itinadhana.

Kabado akong humarap sa salamin habang hawak ang nakasinding kandila

Binibigkas ang orasyon mula sa isang antigong librong aking nabasa,

Lakas loob at matiyaga kong hinintay ang paglitaw niya

Hanggang sa ako ay mapagod at sumuko sa isang matandang paniniwala.

Oo, marahil nagpa-uto nga ako at baka nga ito'y isang kalokohan

Na naghahanap ako ng palatandaan mula sa mga bituin, kometa at mga bulalakaw,

Ngunit masisisi mo ba ako kung nakakapagod na

Nakakasawa na rin kasi minsan na nasa panaginip lang kita

Alam kong may mga pamahiin dito sa mundo na hindi nagkakatotoo

Alam ko ring ang iba ay likha lang ng malilikot na imahinasyon ng mga tao,

Sapat ng naniniwala akong isang araw darating ka sa buhay ko

Magkikita tayo..

Magkikita din tayo...

Hindi ko nga lang alam kung ngayon o sa susunod na hatinggabi ng buhay ko.