Quits, Pantay Lang
Note: This poem is written as one of those five entries I posted for Team Maso Bebe's First Anniversary. We were given five prompts and from there we need to write a hugot poem :)
Prompt:
It's so much easier
to act like none of this matters
and to pretend to wear a smile
than to confess
my heart is nearly broken
from losing someone
who was never even mine.
- Anonymous
Quits, Pantay Lang
Tama na...
mahuhulaan mo ba kung ilang beses ko na itong sinabi sa isip ko?
kung ilang "last na, pramis kaya ko pa 'to"?
kung ilang mapapait na ngiti na ang naiguhit mula sa labi ko
at kung ilang daang luha na ang nag unahang pumatak mula sa mga mata ko?
wag mo ng subukang bilangin pa,
tinigilan ko...
nakakabaliw kasing isipin na kinaya ko pa lang lokohin ang sarili ko.
Gising na..
sambit ko sa mga panahong binabangungot ako kahit hindi naman ako natutulog sa gabi
sa mga hiling ko na sana may isang maawaing bulalakaw na mahulog sa aking tabi
sa mga pantasya kong hindi na nga yata alam paghiwalayin ang realidad sa hindi
at sa mga kwento kong di ko alam kung saan galing at paano kong nahabi
isipin mo yun...
mahihiya kahit ang pinakasikat na kilala mong mananahi
mahihiya siya sa nabuong pangarap kong pinagtagpi-tagpi.
Umayaw ka...
ayan ako...
sa mga araw na di ko na makaya at ang sakit sakit na
sa mga di mabilang na sandali na ang hapdi mo na sa mga mata
at di na kita makayang makitang nagmumukhang tanga
sa mga oras na pabitaw na ako pero ikaw nakakapit pa
at sa mga segundong susuko na ako pero nanatiling lumalaban ka
magkalinawan nga tayo,
nagmamahal ka ba para mabuhay
o nabubuhay ka para magmahal?
hindi mo ba nakikilala ang salitang pagkatalo sa kabila ng lahat ng iyong isinugal?
Bitaw na...
sa mga bagay na paulit-ulit na
sa mga pagkakataong pinipilit pilit ko pa
at sa mga taong hindi naman ako makita kung ano nga ba talaga ako para sa kanila.
Tama na.. gising na..
umayaw ka na... bitaw na...
sa dami ng mga salita, gusto kong ibato sa'yo ang isa
di ka ba napapagod?
di ka ba nagsasawa?
ako kasi ang nahahapo sa iyong ginagawa.
Hanggang kailan???
hanggang kailan mo siya nanakawan ng tingin
at hanggang kailan naman ako makikiamot sa iyo ng pansin
hanggang saan mo itatago ang sikreto mo sa kanya
at hanggang saan ako dadalhin ng pagmamahal ko sa'yo
kahit na nga alam kong ang mahal mo ay siya.
Magkaibigan nga tayo...
pareho tayo ng kapalarang dalawa
ngumingiti tayo sa harap ng iba
pero di nila napapansin ang lungkot sa ating mga mata
hindi nila nakikita ang hirap ng kung paano umamin
at sabihin sa mahal mo na mahal mo siya
alam kong mahirap,
mahirap pakawalan ang mga bagay bagay
sabi nga ni itay,
"ang pinaka masakit daw na pagluluksa ay hindi dahil sa taong nawala
kung hindi sa taong hindi naman naging pag-aari mo mula sa simula"
Kaya naman...
susubukan kong pakawalan ka
pero ipangako mo na susubukan mo ding magmahal ng taong mahal ka
bibitawan na kita
at bitawan mo na rin siya
siya na parehong nanakit sa ating dalawa
sa paraang tayo lang din ang may gawa
upang sa bagong kabanata,
baka sakaling doon..
doon natin makita ang pinaglalaban nating halaga.
